Με αφορμή το νέο δικαστήριο για την δράση της επαναστατικής οργάνωσης συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς…
Στις 5 Απρίλη ξεκίνησε στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού το τέταρτο σε σειρά δικαστήριο αναφορικά με την επαναστατική οργάνωση συνωμοσία των πυρήνων της φωτιάς και τη δράση της. Στο δικαστήριο αυτό καλούνται να παραστούν τα εννιά μέλη της Συνωμοσίας Χ. Χατζημιχελάκης, Χ. Τσάκαλος, Γ. Πολύδωρος, Ο. Οικονομίδου, Γ. Τσάκαλος, Π. Αργυρού, Μ. Νικολόπουλος, Γ. Νικολόπουλος και Δ. Μπολάνο, που έχουν αναλάβει την ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση, και οι αναρχικοί Θ. Μαυρόπουλος, Γ. Μιχαηλίδης, Δ. Πολίτης, Α. Μητρούσιας, Κ. Σακκάς, Γ. Καραγιαννίδης, Π. Μασούρας, Κ. Καρακατσάνη και Σ. Αντωνίου που αρνούνται τη συμμετοχή τους σε αυτή.
Οι δεκαοχτώ σύντροφοι και συντρόφισσες εκ των οποίων οι δεκαπέντε πρώτοι βρίσκονται έγκλειστοι στις φυλακές, καλούνται να απολογηθούν για περίπου 200 βομβιστικές και εμπρηστικές ενέργειες της συνωμοσίας των πυρήνων της φωτιάς και άλλων ομάδων άμεσης δράσης. Επιθέσεις σε καπιταλιστικούς και κρατικούς στόχους: από χτυπήματα σε εκκλησίες και στα γραφεία της χρυσής αυγής, μέχρι επιθέσεις σε σύμβολα και υποδομές της δικαστικής, εκτελεστικής και πολιτικής εξουσίας καθώς και σε οικονομικούς στόχους. Σήμερα λοιπόν, κι ενώ έχουν ήδη καταδικαστεί δέκα αναρχικοί για την ίδια υπόθεση (πρώτες συλλήψεις στο Χαλάνδρι το 2009), κι ενώ τρία χρόνια τώρα κάτω από ειδικές και διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες, σύντροφοι συλλαμβάνονται, κρατούνται και δικάζονται, περίπου 700 μάρτυρες κινητοποιούνται για να συμβάλουν στο έργο της πάταξης του εσωτερικού εχθρού. Το κράτος επιχειρεί να καταστείλει και να θωρακιστεί, να επιτεθεί και να αμυνθεί απέναντι σε ότι το πλήττει εμπράκτως και αποτελεί κίνδυνο για την ομαλή λειτουργία του. Σε αυτή τη συνεχή προσπάθεια ενεργό ρόλο αναλαμβάνει κάθε μηχανισμός του. Από τους μπάτσους που εκτελούν το επιχειρησιακό κομμάτι, τα media με την εγγενή τακτική της απονοηματοδότησης του αγώνα ενάντια στην κυριαρχία, μέχρι τη δικαιοσύνη και τους «υπεράνω όλων» εκπροσώπους της που έρχεται να αναλάβει τα ηνία.
Η υπόθεση της συνωμοσίας των πυρήνων της φωτιάς αποτελεί ένα ακόμα πειραματικό πεδίο για την εφαρμογή και την εισαγωγή νέων τακτικών που, πέρα από την εξόντωση των αιχμαλώτων αναρχικών, έχουν ως σκοπό τον παραδειγματισμό όποιου ατόμου πρόκειται να διαλέξει, στο τώρα ή στο μέλλον, το δρόμο της καθολικής ρήξης με το υπάρχον. Τα fast-track δικαστήρια (με τις ημερομηνίες από τις διαφορετικές δικές να συμπίπτουν), οι διώξεις των μελών της οργάνωσης και του Θεόφιλου Μαυρόπουλου για το κείμενο αλληλεγγύης στο αναρχικό στέκι «ναδίρ», η κατακράτηση ταυτοτήτων αλληλέγγυων (με δήλωση του μπάτσου να λέει στο δικαστήριο ότι: « όχι μόνο οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι αλλά πολλοί –αν όχι όλοι- από τους προσερχόμενους στα δικαστήρια είναι εν δυνάμει ένοχοι») δεν αποτελούν πάγιες τακτικές, αλλά επιδιώκουν να γίνουν, ερχόμενες να συμπληρώσουν τις ήδη υπάρχουσες. Η ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, η συνεύρεση σε δημόσια μέρη, μία τρίχα ή ένα αποτύπωμα που θα βρεθεί σε ένα βιβλίο αποτελούν επαρκή στοιχεία για να ενταχθεί κάποιος στη λίστα μελών μιας επαναστατικής οργάνωσης.
Το κράτος λοιπόν, θέλοντας να στήσει την εικόνα ενός απροσπέλαστου κράτους-ασφάλειας τσουβαλιάζει κάτω από το όνομα της Σ.Π.Φ. ενέργειες και άτομα που συμβάλλουν στον πολύμορφο αναρχικό αγώνα. Καταφέρνει έτσι, να κρατήσει ανθρώπους στη φυλακή, μεγεθύνοντας γεωμετρικά τις κατηγορίες τους και ομογενοποιώντας την διάχυτη επαναστατική πρακτική κάτω από ένα όνομα ομπρέλα.
Ωστόσο, η πλέον ισχυρή συνθήκη για την ανάπτυξη επιθετικών συνειδήσεων και επιλογών, είναι η ίδια η ύπαρξη της κυριαρχίας, ανεξάρτητα από τους εκάστοτε κατασταλτικούς πειραματισμούς. Και έχει μεγάλη σημασία να μάθουμε να αναλύουμε τη στρατηγική της, τόσο για να εντοπίσουμε τις αδυναμίες της και τους φόβους της, όσο και για να εξασκήσουμε τα δικά μας αντανακλαστικά αιφνιδιασμού, για την διάχυση μιας πολύμορφης εξεγερσιακής δυναμικής. Κάπου εδώ, ανοίγει το στοίχημα της αλληλεγγύης, όχι ως ένα στείρο δίκτυο πομπών- δεκτών, αλλά ως μία διαρκής σχέση διάδρασης, ως η ίδια η συνέχιση του αναρχικού αγώνα.
Οφείλουμε λοιπόν, τόσο να σταθούμε στο πλευρό των συντρόφων αλληλέγγυα, όσο και να θέσουμε τον αναρχικό αγώνα σε μια συνεπή, και με διάρκεια, πορεία. Ας γίνει σαφές, πως οι διώξεις, οι φυλακίσεις, οι βασανισμοί, και οι δολοφονίες αγωνιστών αποτελούν ένα κόστος ανίκανο να σταματήσει τη δίψα για αγώνα και ελευθερία. Αποτελούν επιπλέον αφορμές για τη συνέχιση της επαναστατικής δράσης και την οργάνωση των επιθέσεων μας. Αντίθετα, το κόστος της επαναστατικής δράσης για τον εχθρό, είναι ο πολλαπλασιασμός των εξεγερμένων συνειδήσεων, είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση της φαινομενικής παντοδυναμίας του.
Ο εχθρός φαντάζει πανικόβλητος όταν καίει τη σάρκα του το πάθος μας για ελευθερία.
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
Την Πέμπτη 11/4 στις 17.00 στην πλ. Ναυαρίνου (Θεσ/νικη) θα πραγματοποιηθει συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης.