Αναρχικό Στέκι Ναδίρ/Aναρχικό εγχείρημα Ragnarok
«Είναι εύκολο, μπορείς να το κάνεις μόνος σου.
Μόνος ή με λίγους έμπιστους συντρόφους.
Δεν απαιτούνται μεγάλα μέσα.
Ούτε μια μεγάλη τεχνική προετοιμασία.
Το κεφάλαιο είναι ευπρόσβλητο.
Αρκεί να είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε»
“Ιδού τι σηµαίνει η ισοδυναµία µεταξύ θεωρίας και πράξης.
Σηµαίνει ότι δεν έχει νόηµα η µελέτη, δεν έχει νόηµα η εκβάθυνση, δεν έχει νόηµα να διαθέτεις επεξεργασµένες µε σαφή τρόπο θέσεις, δεν έχει νόηµα να ξέρεις να µιλάς, να σκέφτεσαι, να σχεδιάζεις
αν δεν γνωρίζεις ταυτόχρονα να δράς, αν δεν είσαι σε θέση να κάψεις στην ίδια φωτιά που ανάψαµε τη στάχτη της γνώσης
και τη φλόγα της δράσης.
Ιδού γιατί η εξέγερση είναι συνεχής σχέση-πέρασµα
µεταξύ θεωρίας και δράσης”
«Δεν υπάρχει χαρά στην εργασία.
Ούτε καν στην αυτοαπασχόληση.
Η επανάσταση δεν μπορεί να περικλειστεί
στην τροποποίηση της οργάνωσης της εργασίας.
Μονάχα σε αυτό.
Δεν υπάρχει χαρά στην θυσία, στο θάνατο, στην βεντέτα.
Όπως και δεν υπάρχει χαρά στην καταμέτρηση.
Η αριθμητική είναι η άρνηση της χαράς»
«Όποιος αγγίζει την παραγωγικότητα πεθαίνει»
“Ονειρεύονται διατεταγμένες επαναστάσεις, αρχές σε πλήρη τάξη, αναρχία χωρίς αναταράξεις. Όταν η πραγματικότητα αποκτά μια διαφορετική πτυχή, κραυγάζουν αμέσως για προβοκάτσια και τσιρίζουν μέχρι να ακουστούν από την αστυνομία.
Οι επαναστάτες είναι ταπεινοί άνθρωποι. Η επανάσταση όχι.”
«Η δράση που δε μ’ εμπλέκει,
που δε μου αλλάζει τη ζωή βάζοντας με σε κίνδυνο,
είναι μια απλή πράξη, μια ρουτίνα που τείνει να μολύνει
ακόμα και την ίδια την καθημερινότητα μου»
“Κατά το παρελθόν η καταστροφή θα μπορούσε να ήταν και ένα ”ατύχημα”,
εν πάση περιπτώση όχι βαρύ, γιατί από τα ερείπια θα μπορούσε να φτιαχτεί ο ελεύθερος κόσμος. Σήμερα πρόκειται για ένα απαραίτητο βήμα γιατί μόνο μέσω της καταστροφής
όλων αυτών των πραγμάτων που έφτιαξαν τα αφεντικά,
ή τουλάχιστον ξεκινώντας από την εφαρμογή των μεταβιομηχανικών νέων τεχνολογιών,
θα μπορέσουμε να φτιάξουμε τη μελλοντική ελεύθερη κοινωνία”
«Το πιο μεγάλο θέαμα ψευδαίσθησης του κόσμου
δεν μας γοητεύει πια.
Είμαστε σίγουροι ότι από τον αγώνα μας,
εδώ και τώρα,
θα ξεπηδήσει η κοινότητα της χαράς.
Και για πρώτη φορά,
η ζωή θα θριαμβέψει επί του θανάτου»
«Βιάσου σύντροφε,
πυροβόλησε γρήγορα τον μπάτσο, τον δικαστή, το αφεντικό, προτού μια νέα αστυνομία το αποτρέψει.
Βιάσου να πεις όχι
προτού μια νέα καταπίεση σε πείσει ότι το να λες όχι είναι ανόητο και τρελό
και πως είναι σωστό να αποδεχτείς την φιλοξενία των τρελλοκομείων.
Βιάσου να επιτεθείς στο κεφάλαιο,
προτού μια νέα ιδεολογία το καταστήσει ιερό.
Βιάσου να αρνηθείς την εργασία,
προτού κάποιος νέος σοφιστής σου πει, ακόμα μια φορά ότι «η εργασία απελευθερώνει» .
Βιάσου να παίξεις.
Βιάσου να αρματωθείς»
«Όταν ξυπνάμε το πρωί,
πρέπει να έχουμε έναν καλό λόγο για να σηκωθούμε
- αν όχι, δεν έχει σημασία αν είμαστε αναρχικοί ή όχι,
θα μπορούσαμε κάλλιστα να παραμείνουμε ξαπλωμένοι.
Για να έχουμε έναν τέτοιο καλό λόγο
θα πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε,
γιατί για τον Αναρχισμό, για τον αναρχικό,
δεν υπάρχει διαφορά
στο τι κάνουμε και το σκεφτόμαστε,
αλλά μια συνεχής μεταστροφή της θεωρίας σε πράξη
και της πράξης σε θεωρία»