Υπάρχουν όμως και αυτοί που δε συμβιβάζονται,
αυτοί που δε πουλιούνται,
αυτοί που δε παραδίνονται,
αυτοί που δε λυγίζουν στον πόλεμο.
Αυτοί που επιλέγουν να αντισταθούν.
Ξημερώματα Σαββάτου 13/10/2010 συλλαμβάνεται επ’ αυτοφόρω ο σύντροφος Γ. Σκουλούδης έχοντας πυρπολήσει σταθμευμένο όχημα της ΔΕΗ και αναλαμβάνει την ευθύνη. Ταυτόχρονα εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τους Δημήτρη Φεσσά, Σωκράτη Τζίφκα, Μπάμπη Τσιλιανίδη και τον Δημήτρη Δημτσιάδη. Οι σύντροφοι επιλέγουν τον κάθε άλλο παρά εύκολο δρόμο της φυγοδικίας. Μετά από τέσσερις μήνες στην παρανομία συλλαμβάνονται σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στο Βύρωνα.
“Και τα σπαρτά μεγάλωσαν και έβγαλαν καρπούς. Μα τα πουλιά δεν πλησίαζαν γιατί μια τρομακτική φιγούρα παραφύλαγε. Ο καιρός περνούσε και τα μαύρα πουλιά πλήθαιναν και πείναγαν όλο και περισσότερο. Ώσπου ένα πρωί δεν άντεξαν. Σταμάτησαν να φοβούνται και όρμηξαν στον άγρυπνο φύλακα του χωραφιού. Και καθώς τα ράμφη τους τον ξέσκιζαν κατάλαβαν ότι ήταν μονάχα ένα σκιάχτρο. Συνειδητοποιώντας έτσι ο μεγαλύτερος εχθρός τους, αυτός που τα έκανε να πεινάνε ήταν ο ίδιος τους ο φόβος. Πλέον τώρα τίποτα δε μπορεί να τα σταματήσει. Πλέον η πλημμυρισμένη από στάχυα πεδιάδα τους ανήκει.”