Πολλά γράφτηκαν και λίγα ειπώθηκαν…
Το κείμενο που ακολουθεί σε καμία περίπτωση δεν στοχεύει στην αναπαραγωγή των κουτσομπολιών και της λασπολογίας που ακολούθησε μετά την αποχώρηση των μελών του αναρχικού στεκιού Ναδίρ, τόσο από τα ίδια τα μέλη (ή καλύτερα πρώην μέλη της διαχειριστικής συνέλευσης όπως γράφτηκε από τους ίδιους) με τη δημοσιοποίηση του κειμένου τους στις 24/2, όσο και από τα σχόλια στο φόρουμ του indymedia από άτομα που δεν εχουν καμια επίγνωση επι των γεγονότων που διαμορφωσαν αυτές τις καταστασεις.
Ξεκαθαριζουμε ότι διαφωνουμε καθετα με το γεγονος ότι δημοσιοποιηθηκαν οι συγκρεκριμενες εσωτερικες διενεξεις, καθως προφανως δεν αφορουν κανενα περα από τους αμεσα εμπλεκομενους, και δημιουργησαν μια ψευδη αποτυπωση των γεγονοτων. Ο αναρχικος λογος δεν αποκτα κυρος με τη δημοσιευση κειμενων στα δικτυα αντιπληροφορησης. Οι εσωτερικες συγκρουσεις λυνονται εσωτερικα. Όταν όμως η λασπη και η προπαγανδα φτανουν σε ένα τετοιο σημειο, χωρις κανενας να αναλαμβανει την πολιτικη ευθυνη των πραξεων του, και μενουν απλα καποια μετεωρα και αοριστα συμπερασματα, οφειλεις να τοποθετηθεις, όχι προς απαντηση στους κάθε πλευρας συκοφαντες, αλλα στους πραγματικους συντροφους που με ή χωρις τη φυσικη παρουσια τους στο χωρο του Ναδιρ και τις πραξεις τους εχουν δειξει την ειλικρινη στηριξη και την αλληλεγγυη τους, χωρις να χρειαστει να κρυφτουν πισω από καμια υπογραφη. Αλλωστε μονο προς αυτους τους συντροφους υπαρχει το πολιτικο χρεος να διασαφηνιστει η κατασταση.
• «Η αποχώρηση γίνεται έπειτα από ρήξη της συνέλευσης του στεκιού με τον σύντροφο λόγω διαφωνιών στην διαδικασία λήψης των αποφασεων»
Καταρχας, τα ατομα που υπεγραψαν το κειμενο αποχωρησης ως πρωην (διαχειριστικη) συνελευση του αναρχικου στεκιου Ναδιρ προεβησαν σε μια αισχρη δικαιολογηση της δικης τους ανυπαρξιας και ανικανοτητας να καταφερουν να κρατησουν αξιοπρεπως ένα πολιτικο χωρο, χρεόνωντας τη δικη τους ανευθυνοτητα στον φυλακισμενο αναρχικο και μελος του Ναδιρ, Σπυρο Μανδυλα, προβαλλοντας τον ως εξουσιομανη που ηθελε να επιβαλλει τη δικη του αποψη χωρις να λαμβανει υπ οψιν τις θεσεις των υπολοιπων μελων. Περα από το γεγονος ότι αυτή η τοποθετηση είναι ανεδαφικη και συκοφαντικη από την αρχη μεχρι το τελος της, εχουμε να κανουμε καποιες παρατηρησεις και από εξωτερικη σκοπια.
Κρατοντας στην ακρη τη σταση του Σπυρου Μανδυλα, αφου εχει δωσει ηδη τις δικες του απαντησεις, αναρωτιομαστε λοιπον, πως είναι δυνατον μια ολοκληρη συνελευση 10 ατομων να εγκαταλειπει μια καταληψη, επειδη διαφωνουσε με ένα μελος, το οποιος μαλιστα είναι φυλακισμενο; Με αυτό το τροπο ουσιαστικα παραδεχονται τη δικη τους ανεπαρκεια να συνδιαμορφωσουν και να αναλαβουν την πολιτικη ευθυνη συμμετοχης στο αναρχικο στεκι Ναδιρ. Όταν αυτοαποκαλεισαι αναρχομηδενιστης και βροντοφωναζεις τη δικη σου επαναστατικη υπεροχη, εναντι ολων των υπολοιπων αναρχικων, πως παραδιδεις μια καταληψη 9 ετων κυριολεκτικα στα χερια των κρατικων μηχανισμων, μιλωντας μεχρι χτες εναντιον των καταληψεων που εκκενωθηκαν αμαχητι;…Ότι δεν καταφερε η εξουσια με τεσσερις κατασταλτικες επιχειρησεις εναντιον του στεκιου, που ποτε δεν εμεινε κλειστο παρα τις συνεχεις κρατικες διωξεις, το καταφερε το σαπιο κεφαλι 10 ατομων που δεν μπορουσαν να αντιπαρατεθουν πολιτικα με το συντροφο τους και μετεφρασαν τη δικη τους ανυπαρξια, σε εξουσιαστικη συμπεριφορα του Σπυρου. Είναι η μεγαλυτερη εκπτωση για έναν λογω και πραξη αναρχικο να αφηνει στο ελεος των μπατσων ένα χωρο ελεθεριας και αναρχικου αγωνα. Δυστυχως όμως η αηδια δεν εχει ορια και οι εν λογω επαναστατες επιλεγουν να ρουφιανεψουν και να στραφουν προσωπικα εναντιον του Σπυρου, μιλωντας με το ονομα του και εκθετοντας τον στους παντες, από τους συντροφους που πληροφορουνται (η καλυτερα παραπληροφορουνται στην περιπτωση μας) από το indymedia μεχρι τους ασφαλιτες, τους φασιστες και τον κάθε ασχετο που σκαλιζει τις δημοσιευσεις. Και που; Στη σελιδα, που με τοσο επιμονη αφοριζαν το ρολο της και αποκαλουσαν αριστεριστικη, ενναλακτικη, ξεφτιλισμενη κλπ. Όταν όμως το χρησιμοποιουμε για να καλυψουμε τον κωλο μας δημοσιοποιοντας αισχη και να για να κρυφτουμε πισω από τα ρουφιανοσχολια στα κρυμμενα, καλο είναι και το indy. Ρουφιανοσχολια στα οποια επειδωθηκαν και αλλοι παλιοι γνωστοι που βρηκαν λογο να χαιρονται με το κλεισιμο του στεκιου και ειπαν να το δηλωσουν με την ανωνυμια εξευτελιστικων αναρτησεων. Κριμα που δεν μπορουν να ανεβασουν στο troktiko.gr, τετοια δημοσιογραφικη λασπολογια συγκρινεται μονο με του Γκιολια και της Καραμητρου. Για καποιο λογο βεβαια, η διαχειριστικη ομαδα προτιμαει να λογοκρινει προκυρηξεις που θεωρει ακραια αντικοινωνικες, και να περναει τετοιου ειδους καρφωματα ή ανακοινωσεις αριστεριστικων οργανωσεων-που θεωρουμε εως και προσβλητικο να αναρτωνται διπλα σε δημοσιευσεις αναρχικου και αντικρατικου αγωνα. Για τη φραση «Ο χώρος θα συνεχίσει να είναι κατειλημμένος και παρ’ όλη την αποχώρηση μας θα φροντίσουμε να μην οικειοποιηθεί από διάφορους τυχοδιώχτες.», απλως ΓΕΛΑΜΕ γιατι προφανως δεν περιμενουν οι «συντροφοι» να τους παρουμε σοβαρα όταν βαζουν λουκετο στο στεκι και ταυτοχρονα το παιζουν τα μαντροσκυλα που θα το υπερασπιστουν στους «τυχοδιωκτες». Λες και είναι οι τοιχοι και το κτιριο που εχουν σημασια και όχι οι ιδεες. Η ιστορια εδειξε ποιοι ηταν οι τυχοδιωκτες που εντελως ανιδεοι μπηκαν οπου βρηκαν ανοιχτη πορτα για να καταξιωθουν πατωντας σε ένα παρελθον με το οποιο δεν εχουν καμια σχεση.
•Το lifestyle είναι μαγικο…από μηδενικο σε κανει μηδενιστη…
Προφανως λοιπον, τοσο τα γεγονοτα, όσο και ο λόγος που διατυπωθηκε, αποδεικνυουν ότι κανενας τους δεν μπορεσε να στηριξει πραγματικα ουτε τη νεα αναρχια, ουτε το μηδενισμο, ουτε τον αντικοινωνισμο,ουτε την αλληλεγγυη στους αιχμαλωτους πολεμου, ουτε πολλους αλλους πολιτικους ορους που με παθος διατυμπανιζαν, χωρις να εχουν ιδεα για την πραγματικη τους ουσια και εννοια. Δεν γινεσαι επαναστατης με το να παρακολουθεις την παρουσιαση του «νεου αναρχικου ανταρτικου πολης» και μετα να αναμασας ξανα και ξανα τις λεξεις που σου εμειναν, εξευτελιζοντας την υποσταση και το περιεχομενο τους. Τα ατομα αυτά απλως καπηλευτικανε την ιστορια του στεκιου για να κανουν κυριολεκτικα δημοσιες σχεσεις και να αυτοπροβαλλονται ως οι υπερτατοι αναρχομηδενιστες επαναστατες που θα γαμησουν τους παντες και τα παντα, χωρις την παραμικρη ιδεολογικη και πολιτικη βαση. Με λίγα λόγια, επαξια κερδισαν τον τιτλο των εκπροσωπων του lifestyle της νεας αναρχιας. Χωρις να επιδικιωκουμε να μιλησουμε εκ μερους αλλων, ειμαστε σιγουροι ότι οι αιχμαλωτοι ανταρτες της ΣΠΦ το τελευταιο πραγμα που θα ηθελαν είναι να σφετεριζονται το λογο τους απολιτικ ασπονδυλα οντα που συναγωνιζονται σε πολιτικη συνειδηση τους ελεφαντες. Είναι από τις περιπτωσεις που σηκωνεις τα χερια ψηλα μπροστα σε τετοια ιδεολογικη συγχηση και αντιληπτικη ανικανοτητα. Συμπεριφορες δηλαδη αντιστοιχες με τις παθογενειες που καταδεικνυουμε εδώ και χρονια στον αναρχικο χωρο, τον οποιο παρομοιως αφοριζαν με copypasteεπιχειρηματολογια. Αυτό δεν ηταν πολιτικη δραση, ηταν πασαρελα.
Αυτό που πιστευουμε εμεις, είναι ότι δεν εκφραζεις ουτε την αλληλεγγυη, ουτε τη στηριξη σου στους αιχμαλωτους συντροφους σου πραττωντας σαν οπαδος τους. Τα εν λογω ατομα επιδωθηκαν σε μια λανθασμενη αναπαραγωγη και αφελης υποστηριξη του λογου της ΣΠΦ απλα για να αποκτησουν κυρος, ανακυρρησοντας τους εαυτους τους επαναστατικα υποκειμενα που γαμανε κάθε μερα το κρατος και τους αχρηστους «αναρχουληδες του χωρου» και θα φερουν το χαος και το μηδενισμο στη σαπια κοινωνια. Αν καποιος αναρωτηθει με ποιες πραξεις ριχνουν τοσα γαμησια, θα απογοητευτει γιατι απλως δεν θα τις βρει πουθενα. Για να ξεκαθαρισουμε τη θεση μας βεβαια, δεν εννοουμε ότι οποιος υποστηριζει την ενοπλη επαναστατικη δραση οφειλει να παρει τα οπλα για να δωσει εμπρακτη υποσταση στο λογο του. Οι πραξεις του επιθετικου αναρχικου αγωνα είναι πολυμορφες και ποικιλες, και μιλαμε για ανυπαρξια ακομα και των στοιχειωδων. Οι εν λογω προτιμησαν να παπαγαλιζουν κειμενα και θεσεις της Συνομωσιας με πρωτογονικα ουρλιαχτα που απονοηματοδοτουσαν το λογο της οργανωσης λες και φωναζαν συνθηματα στο γηπεδο, φτανοντας καπως ετσι σε σημειο να προειδοποιησουν συντροφους εκτος συνελευσης, ότι πρεπει να προσεχουν τα λογια τους επειδη δηλωσαν τη συμφωνια και τη υποστηριξη τους σε πολιτικες θεσεις καποιων εκ των κατηγορουμενων για τις ληστειες στο Βελβεντο. Ετσι λοιπον βρεθηκαμε απεναντι σε ένα πολύ πρωτογνωρο πολιτικο περιβαλλον όπου ενώ ησουν σε ένα αναρχικο στεκι που δηλωνει ενθερμα την υποστηριξη του στους ενοπλους ανταρτες, στην ουσια δεν μπορουσες να υποστηριξεις ελευθερα αυτά τα προταγματα και οφειλες να προσεχεις τα λογια σου οταν στηριζεις ανοιχτα ΚΑΙ τους αναρχικους αιχμαλωτους εκτος της Συνομωσιας «γιατι εδώ στηριζουμε τους πυρηνες και δεν μπορεις να αμφιβαλλεις και να αμφισβητεις.» Αυτό μεταφραζεται σε ξεκαθαρη προσωπολατρεια και τυφλη προσκολληση σε φορεις ιδεων χωρις κανενα ουσιαστικο ενδιαφερον για την αναλυση της ιδεας. Σε αυτό το σημειο ανατρεχουμε στη φραση τους «Λευτεριά σε όλους τους αμετανόητους εξεγερσιακούς αιχμαλώτους πολέμου.» Καθε νοημων ανθρωπος μπορει να παρατηρησει αυτή τη γελοια αντιφαση. Μακαρι οι εν λογω πολεμιστες-οπαδοι να ειχαν εστω και ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ εναντιον των αιχμαλωτων αναρχικων που εχουν συγκρουστει με τη ΣΠΦ εντος των τειχων, όπως εχουν πχ καποιοι από εμας και για αυτό δεν σταθηκαμε αλληλεγγυοι, αλλα αναθεμα αν καταλαβαν εστω και τα μισα από τα κειμενα των φυλακισμενων,και των μεν και των δε. Περα από το γεγονος ότι αδυνατουσαν να σεβαστουν μια πολιτικη αποψη διαφορετικη από τη δικη τους, προτιμησαν να τραμπουκιζουν και να βρουν πατημα σε αυτές τις συγκρουσεις για να αφορισουν τοσο τους αιχμαλωτους εκτος ΣΠΦ, όσο και τους αλληλεγγυους τους,παντοτε ανευ λογικης πολιτικης αιτιολογησης, καταστοντας αυταπαγγελτα τους εαυτους τους απολυτους και αποκλειστικους υποστηρικτες της ΣΠΦ και τους μοναδικους realαναρχικους της πολης (μαλλον και ολης της χωρας). Δεν είναι κανεις προφανως υποχρεωμενος να τους στηριζει ολους, αλλα είναι αυτονοητο ότι τοσο η συμφωνια οσο και η διαφωνια χρειαζονται αντιστοιχη πολιτικη επιχειρηματολογια για να σταθουν.
•Αναρχικοι απεναντι σε εσωτερικες «εξουσιαστικες συμπεριφορες»
Μέσα λοιπον σε όλο αυτό το συκοφαντικό συρφετό, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μέσω του κειμένου τους τα πρωην μελη υπονόησαν ότι ο Σπύρος Μάνδυλας επεδίωκε την επιβολή των αποφάσεων του και έπραττε ως αρχηγός. Το γιατι είναι αβασιμη αυτή η τοποθετηση, δεν θα το θιξουμε εμεις, το θιγει ο ιδιος ο συντροφος στο κειμενο του. Θετουμε όμως ένα ερωτημα, που απασχολει τον αναρχικο χωρο διαχρονικα: Τι κανει ενας αναρχικος απεναντι σε ηγετικες συμπεριφορες συντροφων του; Ας ακουσουν λοιπον, τα πρωην μελη ότι αν πραγματι εβλεπαν το Σπυρο να θελει να γινει αρχηγος, αυτό που οφειλαν να κανουν ηταν να τον στειλουν στο διαολο και αυτόν και οποιονδηποτε άλλο θα προσπαθουσε να τους επιβληθει (όπως εκαναν παλιοτερα μελη σε αυτους.) Χρειαζεται μαλλον να επισημανουμε τα αυτονοητα σε ορισμενους. Η βαση της αναρχικης ιδεας είναι η καταστροφη και η αρνηση κάθε εξουσιας, ειτε λεγεται κρατος, ειτε οικογενεια, ειτε εκκλησια, ειτε Σπυρος Μανδυλας. Αν λοιπον πραγματικα ο Σπυρος το επαιζε αρχηγος (που με ένα μαγικο τροπο καταφερε να επιβαλλει την εξουσια του μεσα από κελι στον Κορυδαλλο) αυτοι ως «αναρχικοι» , οφειλαν να τον αποκοψουν από τις διαδικασιες,και όχι να την κανουν με ελαφρα, να επιρριψουν τις ευθυνες οπου τους συμφερει και να του χρεωσουν το αδιεξοδο στο οποιο οδηγηθηκε η κατασταση στο στεκι.Τα γεγονοτα όμως, μας λενε αλλα. Αρα προφανως όχι μονο ο Σπύρος δεν το χε ριξει στο αρχηγηλικι, αλλα οι δικες τους εξουσιαστικες συμπεριφορες ηταν που απόμακρυναν κοσμο από τη συνελευση –κοσμος που αρνηθηκε συμπραττοντας με εκεινους να γινει οσα πολεμαει- και εξευτελισαν εντελως την πολιτικη υποσταση του στεκιου. Αν δεν θελανε αρχηγους, δεν θα τους βλεπανε, αυτή είναι η δικη μας αποψη. Να επισημαινουμε και ότι το κλεισιμο του στεκιου ολως τυχαιως γινεται ένα μηνα μετα τις εισβολες που πραγματοποιηθηκαν από την αντιτρομοκρατικη στα σπιτια μελων της συνελευσης. Όταν βγαζεις κειμενο μετα τις εισβολες ότι δεν μασας από την καταστολη και θα συνεχισεις να γαμας και να δερνεις, και ένα μηνα μετα βαζεις λουκετο επειδη διαφωνεις με το φυλακισμενο συντροφο, μαλλον αφορμη ηθελες…Αφηνουμε τα συμπερασματα να τα βγαλει ο καθενας προσωπικα. Βασικα, οι κυριοι-ες το μονο που ειπαν να κανουν πραξη ηταν η τελευταια φραση του κειμενου αυτου,«Πάμε ξανά, αυτή τη φορά μέχρι το τέλος», και να αφησουν τα κλειδια κατω από το χαλακι της πορτας για να τα παρει ο Σπυρος όταν ευκαιρισει. (οι τσατσιες δεν είναι τοσο ανωνυμες οσο θελουν ορισμενοι να πιστευουν…)
Καταληγοντας, θα μπορουσαν να γραφτουν πολλα ακομα για τους υπαιτιους ολης αυτης της ξεφτιλας και τη σταση τους, που σιγουρα δε θα τους συνεφεραν καθολου, αλλα εμεις δεν προκειται να ξεπεσουμε στη δικη τους ρουφιανια. Για αυτό το λογο κραταμε την κριτικη σε πολιτικο επιπεδο και γραφουμε μονο οσα μπορουν να γραφτουν δημοσιως. Βεβαια μεσα σε αυτή την κριτικη αναγνωριζουμε και τη δικη μας ευθυνη που αφησαμε να οδηγηθουν εδώ τα πραγματα, αλλα καποιοι λενε ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ και το εννουν, κι ας μην είναι με τον αναμενομενο τροπο. Από κει και περα, το μονο σιγουρο συμπερασμα που μπορει να βγει είναι ότι ανθρωποι που μασανε ιδεες και θεωριες ακατανοητες για αυτους, αδυνατωντας να περασουν και στις πραξεις που συναδουν με αυτές, είναι αχρηστοι και ανευ λογου υπαρξης στον αναρχικο αγωνα. Αλλωστε,μεταξυ των αναρχικων ο λογος διαφοροποιειται, άλλες φορες περισσοτερο και άλλες λιγοτερο. Το στοιχημα για μας είναι κάθε αναρχικος να υποστηριζει με πληρη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ την ταση της αναρχιας που εχει επιλεξει ότι τον αντιπροσωπευει , να σεβεται τις υπολοιπες-χωρις να τις ενστερνιζεται- και περνωντας από τη θεωρια αυτή στην πραξη, να χτυπησει με ΛΥΣΣΑ το εξουσιαστικο κτηνος. Δεν μιλαμε βεβαια για χριστιανικες λογικες ενοτητας και αδελφοσυνης, αλλωστε οι διαχωριστικες γραμμες είναι σωστο και υγιες να υπαρχουν. Το θεμα είναι να μην μενουμε στασιμοι σε αυτές και να σχεδιασουμε τον δυνατοτερο τροπο επιθεσης στο μαινομενο πολεμο, εναντιον των κρατιστων και τον ρουφιανων τους.
Ας γνωριζουν λοιπον, οι αυτουργοι της ψευτιας και του απολιτικ φιλολογισμου, ότι οι ατοπες φημες που σπερνουν και η λασπη τους δεν θα μενουν αναπαντητες. Ας προσπαθησουν να απαντησουν ξανα δημοσιως, ας λενε ότι θελουν. Εμεις ξερουμε.
Συντροφικους χαιρετισμους και δύναμη στο Σπυρο
Λευτερια σε ΟΛΟΥΣ τους αιχμαλωτους πολεμου και τους αναρχικους της πραξης
Φωτια στους προσκυνητες και τους ρουφιανους
Fury and Conscience
Φιλικα προσκείμενοι-ες στο αναρχικο στεκι Ναδιρ