“Και η πόρτα της φυλακής τραντάζεται πίσω σου. Να\’ σαι πια τώρα εκεί μέσα, βγήκες ζωντανός από την επιχείρηση σύλληψης σου, θυμώνεις που δεν ήσουν πιο προσεκτικός, ανησυχείς μήπως πιάσουν κι άλλους, αναλογίζεσαι ποιες δομές μπορεί να βάλουν στο χέρι, αν έχει ειδοποιηθεί κάποιος δικηγόρος- και φυσικά προσέχεις να μην πάρουν χαμπάρι τι σκέφτεσαι. Το όπλο, τα πλαστά χαρτιά, τα ρούχα σου, όλα δικά τους, η γαλάζια φόρμα της φυλακής που σου πέταξαν στη μούρη και τα παπούτσια πολύ μεγάλα-για να σου τη σπάσουν ή επειδή πράγματι θεωρούν τους “τρομοκράτες” γιγαντόσωμους-η εξωτερική σου εικόνα έχει αλλοιωθεί. Κοιτάς γύρω σου και παρατηρείς προσεκτικά το ζωτικό χώρο των επόμενων χρόνων σου (Klaus Viehmann)”
Για κάθε αιχμαλωσία συντρόφου, πόλεμο, αντανακλαστικά χτυπήματα, επίθεση στην καπιταλιστική κοινωνία. Για κάθε νεκρό σύντροφο, πόλεμο, εκδίκηση, ας πληρώσουν οι καριόληδες με κάθε μέσο, να είναι όλοι σε θέση να αντιληφθούν το κόστος του θανάτου. Για κάθε σύντροφο που διώκεται από το κράτος, πόλεμο, αλληλεγγύη στις πολιτικές επιλογές που τον οδήγησαν σε αυτή την συνθήκη, όξυνση της επαναστατικής δράσης και συνέχιση του αναρχικού/επαναστατικού αγώνα. Η ένταση του επαναστατικού πολέμου έχει φτάσει πλέον σε ιδιαίτερα και πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα. Οι συλλήψεις συντρόφων διαδέχονται η μία την άλλη, οι επαναστατικές δυνάμεις ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στον εχθρό.
Τους τελευταίους μήνες μετά από το διεθνές κάλεσμα της Ε.Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς για δράση εν΄ όψει του δικαστηρίου μελών της, αναρχικών, επαναστατών και άλλων κατηγορούμενων ξεκίνησε ένα διεθνές μπαράζ επαναστατικών-επιθετικών ενεργειών σε ένδειξη αλληλεγγύης υπό το πρίσμα ενός Διεθνούς Επαναστατικού Μετώπου. Η διεθνοποίηση της αντίστασης αποτελεί ένα διαρκές στοίχημα για εμάς και την θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για την όξυνση του επαναστατικού πολέμου. Με βάση αυτή την αντίληψη είχαμε παραδώσει στις φλόγες και εταιρία παραγωγής στρατιωτικού υλικού που συνεργαζόταν με το Χιλιανό κράτος σε ένδειξη αλληλεγγύης και σε μία ακόμη προσπάθεια υλοποίησης της παραπάνω προϋπόθεσης. Τώρα πλέον βλέποντας πως σε μια πρώτη φάση το στοίχημα της διεθνοποίησης για το δικαστήριο μιας Επαναστατικής Οργάνωσης έχει κερδηθεί πρέπει να θέσουμε στο πεδίο της επαναστατικής διαλεκτικής την προοπτική της συνολικότερης διεθνοποίησης της Επαναστατικής Δράσης ανεξαίρετος δικαστηρίων ή πολιτικών συγκυριών. Ας οργανώσουμε τις δυνάμεις μας και ας χτυπήσουμε τις δομές των κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η προσπάθεια συγκρότησης μιας παγκόσμιας αναρχικής επαναστατικής δύναμης αποτελεί πλέον γεγονός. Η ανταλλαγή εμπειριών, η κριτική, τα καλέσματα, οι χαιρετισμοί, οι αναλύσεις πολιτικών σκεπτικών με αντάρτες συντρόφους από όλο τον κόσμο είναι πλέον μια δυνατότητα που δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Η συνείδηση, η συνέπεια, η συγκρότηση, η ατομικότητα, είναι από τα πιο σημαντικά όπλα που πρέπει διαρκώς να εξελίσσει ο κάθε αναρχικός που σέβεται τον εαυτό του και έχει σαν στόχο την κατά μέτωπο επίθεση και καταστροφή του κράτους και της καπιταλιστικής κοινωνίας. Σαν αναρχικοί πρέπει να γνωρίζουμε πως οι επαναστατικές μας επιλογές σφραγίζονται, δεν οπισθοχωρούν μπροστά σε καμία ενδεχόμενη φυλάκιση μας ή ακόμα και φυσική μας εξόντωση. Όλα αυτά είναι καταστάσεις που πρέπει να έχουμε μέσα στο μυαλό μας και να τις επεξεργαζόμαστε διαρκώς ώστε να μην πέσουμε από τα σύννεφα σε περίπτωση στραβής.
Πιστεύουμε πως στον πόλεμο που μαίνεται πολυεπίπεδα δεν μπορούμε να νικήσουμε αποκλειστικά και μόνο στο στρατιωτικό του πεδίο, έτσι νοοτροπίες του τύπου απολογούμαι στις δικαστικές αρχές, είμαι θύμα σκευωρίας, με το σκεπτικό ας βγω το συντομότερο για να τους “γαμήσω” δεν μας καλύπτουν. Πιστεύουμε πως στο πολιτικό πεδίο του επαναστατικού πολέμου είναι ήττα η δημόσια αναξιοπρεπής στάση. Το να κατηγορείσαι για παράδειγμα για έναν εμπρησμό για τον οποίο σε είχανε συλλάβει δύο τετράγωνα πιο κάτω και εσύ να δηλώνεις πως πέρναγες τυχαία από το σημείο και πως δεν συμφωνείς με τέτοιου είδος ενέργειες, είναι δημόσια συκοφάντηση του Αγώνα, αναξιοπρεπές για τον ίδιο σου τον εαυτό και ανειλικρινές απέναντι στους συντρόφους σου. Ο αναρχικός/επαναστατικός αγώνας δεν χρειάζεται ούτε μαχητές αυτοκτονίας, ούτε απολίτικες στάσεις. Για να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας δεν θεωρούμε αναξιοπρεπή κάποιον ο οποίος δεν αναλαμβάνει κάποια ενέργεια (φυσικά όταν αυτό δεν είναι οφθαλμοφανές ότι το χει κάνει) προκειμένου να μην δώσει παραπάνω στοιχεία στους μπάτσους και αρνείται κάποιες ανυπόστατες κατηγορίες χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να αποποιείται την πολιτική του ταυτότητα. Θεωρούμε πολιτική ήττα να απολογούμαστε και να ξεφτιλιζόμαστε μπροστά στους εχθρούς μας όταν αυτά που ισχυριζόμαστε δεν έχουν λογική βάση και τα λέμε μόνο και μόνο για να μειώσουμε την ένταση των συνεπειών. Επίσης πιστεύουμε πως δεν πρέπει να γίνονται εκπτώσεις όσον αφορά τα κομμάτια της δράσης μας τα οποία αναλαμβάνουμε διότι αυτομάτως κάνουμε έκπτωση και στον πολιτικό αγώνα που μπορούμε να κάνουμε μέσα απ τα τείχη. “Σίγουρα υπάρχουν σκευωρίες και υποθέσεις που ποινικοποιούνται σχέσεις μεταξύ των ατόμων, αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι ο ρόλος μας σαν επαναστάτες είναι να εστιάζουμε εκεί χωρίς να προτάσσουμε ουσιαστικά τίποτα. Επαναστάτες είμαστε, όχι δικηγόροι ώστε ο λόγος μας να περιορίζεται σε νομικές αυθαιρεσίες μπάτσων και δικαστών. Εξάλλου αυτός είναι ο ρόλος τους” (Γεράσιμος Τσάκαλος).
Σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό λοιπόν να εκτιμάται η συνέπεια λόγου και πράξης των αιχμάλωτων πολέμου. Μια εκτίμηση που στην πράξη αποδεικνύεται μέσα από την επαναστατική αλληλεγγύη. Στεκόμαστε επίσης δίπλα στους συντρόφους Στέλιο και Πάνο Αναστασιάδη οι οποίοι είναι αιχμάλωτοι στην Αυλώνα για την υπόθεση του Ναδίρ. Και οι δύο έχουν πάρει θέση αντεπίθεσης και πίσω απ τα κάγκελα εκφράζοντας πολιτικό λόγο, ενώ συμμετέχουν μαζί με τους υπόλοιπους θεσσαλονικείς συντρόφους στην αποχή συσσιτίου σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συντρόφους που δικάζονται για την Ε.Ο Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Θέλουμε να δηλώσουμε πως ανεξαρτήτως την υπόθεση για την οποία κατηγορείται κάποιος αναρχικός-επανάστασης (πχ είτε για κάποιο εμπρησμό είτε για μπάχαλα σε πορεία είτε για ένοπλο αγώνα) η στάση του εντός των τειχών δεν πρέπει να καθορίζεται από τα μέσα που χρησιμοποίησε και για τα οποία φυλακίστηκε άλλα απ την πολιτική του αντίληψη και θεωρία η οποία δεν διαμορφώνεται ούτε επηρεάζεται από νομικίστικες και δικηγορίστικες λογικές αλλά και δεν ιεραρχεί τα μέσα του αγώνα .
Και το λέμε αυτό γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση οι σύντροφοι αν και συλληφθέντες για μια υπόθεση νομικά και μόνο κατώτερη από άλλες, συνυπέγραψαν με συντρόφους που έχουν βαρύτερες κατηγορίες, ενώ θα μπορούσε στο μυαλό κάποιων πολιτικάντηδων να μην πούνε κάτι, γιατί ούτως η άλλως θα αποφυλακιστούν σε λίγο (πράγμα που κι αυτό είναι αμφίβολο). “Δεν ζητάμε και λίγα. Αυτό που ψάχνουμε είναι ο ίδιος ο πόλεμος και μέσα σ αυτόν το χέρι εκείνο που θα πιάσει το δικό μας, μετά από μια νίκη, μα κυρίως μετά από μια συντριβή που δεν συνοδεύτηκε ΠΟΤΕ από οπισθοχώρηση. Το χέρι που, θα στοχεύσει χωρίς δισταγμούς, ό,τι και όποιον, στόχευε και το δικό μας. Ευθεία και ανάμεσα στα μάτια. Γιατί ο αγώνας δεν τελειώνει, παρά μόνο, εκρήγνυται.”
Την Πέμπτη στις 13 Γενάρη συλλαμβάνονται απ τα μουνόπανα του 12ου οι σύντροφοι Δημήτρης Φεσσάς, Μπάμπης Τσιλιανιδης, Δημήτρης Δημτσιάδης και Σωκράτης Τζιφκας οι οποίοι είχαν βγει στην παρανομία μετά τη σύλληψη του επαναστάτη Γιάννη Σκουλούδη. Οι σύντροφοι δεν απολογήθηκαν δηλώνοντας αναρχικοί-επαναστάτες και δήλωσαν πως δεν αναγνωρίζουν τη διαδικασία. Δεν πήραν καν δικηγόρο αποδεικνύοντας έμπρακτα την αδιαλλαξία απέναντι στο δικαστικό σύστημα και τους νόμους του καθώς και στις “ελευθερίες” που αυτό παρέχει (νομική υπεράσπιση). Γι αυτή την υπόθεση συνελήφθη και η αναρχική Φαίη Μάγιερ. Μας φαίνεται απαράδεκτη η όλη αντιμετώπιση που υπήρξε δημόσια σε σχέση με την υπόθεση για τις συλλήψεις των τεσσάρων συντρόφων από την Θεσσαλονίκη. Να βγαίνουν δημόσια καλέσματα σε σχέση με την “άδικη” σύλληψη της αγωνίστριας, την ποινικοποίηση των φιλικών-συντροφικών της σχέσεων, την αντιμετώπιση της από τα Μ.Μ.Ε και πολλά ακόμα πράγματα τα οποία περισσότερο στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό της υπόθεσης. Θεωρούμε πως είναι υποκριτικό όταν και οι τέσσερις σύντροφοι δεν έχουν διορίσει καν δικό τους δικηγόρο και έχουν δηλώσει στους ανακριτές πως δεν απολογούνται γιατί είναι αναρχικοί επαναστάτες. Αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά πως τελικά οι “αθώοι” αξίζουν περισσότερο την “αθώα¨ νομικίστικη αλληλεγγύη. Για ακόμη μία φορά η αλληλεγγύη παίρνει τον χριστιανικό χαρακτήρα της συμπαράστασης.
Μετά την σύλληψη του αναρχικού και μέλους της Ε.Ο. Σ.Π.Φ Μιχάλη Νικολόπουλου. αποφασίσαμε με συνοπτικές διαδικασίες ότι σαν ελάχιστη απάντηση έπρεπε να υπάρξουν αντανακλαστικά χτυπήματα. Με βάση αυτό το σκεπτικό από την Πέμπτη έως το Σάββατο πραγματοποιήσαμε ένα εμπρηστικό μπαράζ με στόχο να απαντήσουμε έστω και στο ελάχιστο στην σύλληψη του συντρόφου μας . Προφανώς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως οι συγκεκριμένες ενέργειες είχαν αντανακλαστικό χαρακτήρα και πως σε σύγκριση με το πλήγμα της σύλληψης είναι μηδαμινές για αυτό και επιφυλάσσουμε δυνατότερα χτυπήματα στην συνέχεια.
Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τους εμπρησμούς:
Στα McDonald\’s στους Αμπελόκηπους Στο Δημαρχείο Ζωγράφου
Στο Δημαρχείο Καισαριανής
Την απόπειρα εμπρησμού στα καταστήματα Μarks & Spenser και Fred Perry σε εμπορικό δρόμο της Κηφισιάς.
Δυστυχώς για εμάς ένας καλοθελητής ειδοποίησε για την ύπαρξη των τριών εμπρηστικών μηχανισμών μας οι οποίοι και απενεργοποιήθηκαν από τους μπάτσους. Ας γνωρίζουν οι υποψήφιοι ρουφιάνοι πως σε περίπτωση που φτάσουν στα αυτιά μας τα στοιχεία τους θα αντιμετωπιστούν ανάλογα.
Υ.Γ 1. Χαιρετίζουμε όλα τα καλέσματα των αντάρτικων ομάδων που καλούν σε δράση και καλούμε και εμείς εκ\’ νέου σε ένα νέο κύκλο ανελέητων εχθροπραξιών.
Υ.Γ 2. Καλή δύναμη και κουράγιο στους συντρόφους που δικάζονται αυτό το χρονικό διάστημα στο στρατοδικείο των φυλακών Κορυδαλλού και δίνουν Αγώνα αξιοπρέπειας απέναντι στις δικαστικές αρχές. Κρατήστε γερά συντρόφια τίποτα δεν μένει αναπάντητο.
Υ.Γ 3. Τη Δευτέρα το πρωί συνελήφθη και ο σύντροφος Ράμι Συριανός ο οποίος και προφυλακίστηκε. Κουράγιο σύντροφε , κράτα γερά.
“Γνωρίζουμε πως το ταξίδι μπορεί να είναι σύντομο Πως το καράβι μας μπορεί να βουλιάξει και να πνιγούμε. Πως οι τρικυμίες είναι αναπόφευκτες γιατί έτσι μαθαίνεις να οδηγείς στα δύσκολα. Πως ότι και να γίνει τα εισιτήρια για το καράβι είναι χωρίς επιστροφή και όμως αξίζει τον κόπο. Γιατί τα βιώματα από αυτό το ταξίδι είναι τόσο έντονα που αξίζουν την κάθε τους στιγμή, γιατί τα τοπία είναι τόσο υπέροχα που μόνο αν τα ζήσεις καταλαβαίνεις την μαγεία τους, γιατί το ταξίδι γίνεται κομμάτι της ψυχής σου και το καράβι ολόκληρη η ζωή σου. Γιατί όσο συνεχίζεις να ταξιδεύει τόσο θες αυτό το ταξίδι να μην τελειώσει ποτέ. Γιατί όσο συνεχίζεις την εξερεύνηση συνειδητοποιείς πως έχεις πολλά πράγματα ακόμα για να ανακαλύψεις. Ο αέρας της αγέρωχης ελευθερίας χαϊδεύει το πρόσωπο μας στην κουπαστή. Κάποιος φώναξε πως βλέπει στεριά και τότε όλοι μαζί με μια κραυγή φωνάξαμε άλλαξε ρο τα αυτό το ταξίδι δεν θα τελειώσει έτσι, έχουμε ακόμα πολλά να δούμε. Σηκώνουμε πανιά κόντρα στους δύσκολους καιρούς. Για όσους σαλπάρανε και διανύουν το επικίνδυνο ταξίδι της επανάστασης.”
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο – Αποκλίνουσες Συμπεριφορές για την διάδοση του επαναστατικού τερρορισμού/ Πυρήνας Αντανακλαστικής Επίθεσης